درمان پویشی فشرده و کوتاه‌مدت با تمرکز بر ریشه‌های هیجانیِ پنهان‌شده در پسِ اضطراب، به فرد کمک می‌کند چرخه تنش، اجتناب و علائم جسمانی‌شونده را متوقف کند و توانایی مدیریت هیجان و عملکرد روزمره را به‌طور پایدار بهبود دهد.
این رویکرد با شناسایی تعارض‌های عمیق هیجانی و سازوکارهای دفاعی ناکارآمد، مسیر خروج از رکود هیجانی و کاهش انرژی روانی را فراهم می‌کند. نتیجه درمان، افزایش انگیزه، بازگشت ظرفیت تجربه احساسات و بهبود کیفیت روابط است.
درمان پویشی فشرده و کوتاه‌مدت الگوهای ناهشیار در روابط، ترس‌های دلبستگی و واکنش‌های دفاعی تکرارشونده را هدف قرار می‌دهد. این مداخله به فرد امکان می‌دهد رابطه‌ای سالم‌تر، پایدارتر و همراه با ظرفیت تحمل صمیمیت بسازد.
ISTDP با آشکار کردن فشارهای هیجانی و دفاع‌هایی که به‌صورت تکانشی بروز می‌یابند، به فرد کمک می‌کند منشأ خشم را درک کرده و توان مهار، پردازش و بیان سالم آن را تقویت کند. نتیجه، ثبات هیجانی و کاهش آسیب به روابط است.
در این رویکرد، بار هیجانی سرکوب‌شده و تعارض‌های درونی که به فرسودگی منجر می‌شوند شناسایی و پردازش می‌گردند. فرد یاد می‌گیرد انرژی روانی خود را بازیابی کرده، حد و مرز سالم ایجاد کند و توانایی مقابله پایدار را تقویت نماید.
در رویکرد درمان پویشی فشرده و کوتاه‌مدت (ISTDP)، اضطراب بهعنوان نشانهای از تنشهای حلنشده درونی در نظر گرفته میشود. این درمان کمک می‌کند فرد منشأ واقعی اضطراب را تشخیص دهد، الگوهای ناخودآگاه واکنشی را بشکند و توانایی تنظیم هیجان را بازیابی کند. نتیجه، کاهش پایدار تنش و بازگشت تدریجی احساس کنترل بر زندگی است.
در رویکرد پویشی فشرده و کوتاه‌مدت (ISTDP) استرس فقط یک فشار سطحی تلقی نمیشود؛ درمان کمک می‌کند منبع هیجانی و تعارض‌های حلنشدهای را که استرس را در شما فعال میکنند شناسایی کنید، واکنش‌های بدنی–روانی خود را بهتر کنترل کنید و ظرفیت واقعی تحمل فشار را بالا ببرید.
حتی اگر از رویکردهای دیگر استفاده کنید، درمان میتواند الگوهای فکری و هیجانی ناکارآمد را شناسایی کند و مهارتهای مقابلهای مؤثر ایجاد کند. هدف هر روش درمانی افزایش آگاهی، کاهش علائم و کمک به ایجاد انتخابهای سالم‌تر در زندگی است.
